Na tegorocznych Targach Rzeczy Ładnych School of Form Uniwersytetu SWPS zaprezentowała dwa projekty semestralne, które studenci II i III roku wzornictwa przygotowali, wykorzystując wadliwe i uszkodzone elementy kolekcji przekazanej przez partnera biznesowego – firmę LPP. Studenci specjalizacji Fashion Design pracowali nad projektami uniwersalnej mody użytecznej w postapokaliptycznej rzeczywistości (projekt „Ubranie na przetrwanie”), natomiast studenci specjalności Domestic Design zaprojektowali metafizyczne maski ilustrujące abstrakcyjne pojęcia z XVI-wiecznego eseju „Pochwała szaleństwa” Erazma z Rotterdamu (projekt „Maski, rzeźby ubieralne”).

Ubranie na przetrwanie – moda postapokaliptyczna

Zadaniem studentów School of Form było stworzenie funkcjonalnych rozwiązań odzieżowych z wykorzystaniem wadliwych, wybrakowanych lub zniszczonych elementów kolekcji produkowanych masowo. Wytyczne projektowe zostały określone przez nadzwyczajny kontekst – postapokaliptyczną rzeczywistość roku 2237. Ubiory powstały z myślą o bohaterkach i bohaterach mierzących się z wyzwaniami życia na Ziemi w pierwszych latach po katastrofie klimatycznej, gdy moda – rozumiana jako sojusz przemysłu i mediów – straciła rację bytu.

Zindywidualizowane wyobrażenia przyszłości połączył wspólny mianownik ograniczeń technicznych i technologicznych: limitowany dostęp do energii, zasobów materialnych i narzędzi. Te założenia otworzyły drogę do eksperymentów formalnych i poszukiwania niecodziennych metod konstrukcji. Hybrydowe formy powstały w surowców pozyskanych w trybie cyrkularnego zarządzania odpadami. Modele testowe i sample przekazała na rzecz pracowni firma LPP.

Strategia upcyklingu – czyli odzyskiwania zamiast wytwarzania surowców – przyniosła spektakularne efekty na kilku płaszczyznach. Owocem pracy młodych projektantów jest seria intrygujących sylwetek, ale także krytyczna refleksja nad współczesnymi praktykami w przemyśle odzieżowym, kosztami ekologicznymi produkcji i społeczną odpowiedzialnością w projektowaniu.

Szczegóły dotyczące wystawy
• Prowadząca: Agata Maciejewska
• Autorzy prac: studenci II oraz III roku wzornictwa, specjalność Fashion Design (Nicole Kudełka, Agnieszka Zadworna, Urszula Wilczyńska, Anastasiia Karpenko, Joanna Mateja, Maria Kowalska – Maria Floreus, Hubert Potrawiak, Anna Krajewska, Kamil Kmieć)
• Zdjęcia: Arkadiusz Szwed, Dominik Cudny
• Dyrekcja artystyczna i stylizacja: Paulina Matusiak
• Modele: Maria Cielecka, Hubert Potrawiak, Antonina Wolska

„Outsider” – Nicole Kudełka; Strój ochronny dla osoby niedostosowanej do przemocowych struktur społecznych. Sygnalizując niewinność i bezbronność - dezorientuje odbiorcę i rozładowuje potencjalne napięcie.

„Człowiek bez emocji” – Agnieszka Zadworna; Codzienny kamuflaż. Klasyczny w formie i neutralny w kolorze płaszcz ukrywa indywidualną ekspresję osoby, która chce uniknąć prowokowania swoim wyglądem w pełnej napięć rzeczywistości.

„Wędrowiec” – Urszula Wilczyńska; Patchworkowy płaszcz chroni i maskuje. Nawarstwione fragmenty tkanin dają solidne okrycie, a kiedy użytkownik kuca z osłoniętą głową, sprawia wrażenie porzuconego stosu resztek surowcowych.

„Koczowniczka” – Anastasiia Karpenko; Modułowy ubiór dla nomady. Płaszcz składa się z czterech prostokątów - jego odpinane rękawy można złożyć w plecak, a dół zamienić w torbę. Odpowiednie przepięcie wszystkich elementów pozwala uzyskać formę wygodnego śpiwora.

„Wędrowny kolekcjoner” – Joanna Mateja; Ubranie przeznaczone do przechowywania i chowania znalezionych zasobów. Jednocześnie, jako forma ruchoma, tworzy zmienną przestrzeń osobistą postaci. Tworzy iluzję powiększania się tej przestrzeni w zależności od ruchu ciała.

„Zbieraczka” – Maria Kowalska (Maria Floreus- pseudonim artystyczny); Kurtka i kapelusz dla kolekcjonującej nasiona w celu rekultywacji rolnictwa ekologicznego. Liczne kieszenie stroju są schowkami, w których można zbierać, segregować i przenosić ziarna znalezione na wyprawach badawczych.

„Majster” – Hubert Potrawiak; Fartuch ochronny na nogi i ręce dla postapokaliptycznego robotnika, który buduje systemy magazynowania wody i konserwuje budynki mieszkalne. Można go łatwo założyć i szybko zdjąć po zakończeniu zmiany.

„Osoba zwiadowcza” – Anna Krajewska; Czarny jak noc, modułowy płaszcz pozwalający zachować gotowość bojową osobie, która ochrania wędrujące plemię. Dół płaszcza można odpiąć jednym ruchem, a kontrastowa podszewka może być ostrzegawczą flagą.

„Tańcząca z cieniami” – Kamil Kmieć; Poncho dla osoby wędrującej w warunkach zmiennej pogody. Krój kurtki ułatwia skradanie i ukrywanie się, w nieprzyjaznej rzeczywistości i konieczności samodzielnego zdobywania zasobów.

Maski, rzeźby ubieralne – eksperymentalne obiekty

W 1511 r. Desiderius Erasmus opublikował „Pochwałę szaleństwa” (Moriae encomium, sive Stultitiae laus). W tym satyrycznym dziele skrytykował wszystkie ówczesne stany społeczne: władze kościelne, kupców, władców i badaczy. Pojedyncze hasła zaczerpnięte z tego dzieła, takie jak pochlebstwo, apatia czy nonsens – stały się punktem wyjścia projektów studenckich.

Zadanie projektowe polegało na wymyśleniu i wykonaniu eksperymentalnych obiektów ilustrujących wylosowane pojęcia. Tworzywem masek były przede wszystkim niekompletne lub uszkodzone ubrania i akcesoria przekazane School of Form przez koncern LPP.

Szczegóły dotyczące wystawy
• Prowadząca: Paulina Matusiak
• Autorzy prac: studenci II oraz III roku wzornictwa, specjalność Domestic Design (Yelyzaveta Dyhalo, Julia Augustyniak, Karolina Gerschmann, Jagoda Harton, Zuzanna Łapacz, Matylda Wolwowicz, Zofia Zduńczyk, Jagoda Biernacka, Anastasiia Ozirianska, Amelia Kucińska)
• Zdjęcia: Paulina Matusiak

„Pochlebstwo” – Yelyzaveta Dyhalo; Pochlebca, to ten, kto nieszczerze zachwyca się przychodząc do cudzego domu. Choć w swoim otoczeniu czuje się najlepiej, na potrzeby chwili, cudzy gust przedkłada nad własny. Zdj. Paulina Matusiak

„Apatia” – Julia Augustyniak; Maska zbroja, obrona przed światem, innymi ludźmi. Symbolizuje zamknięcie, blokowanie emocji i bodźców fizycznych. Całkowite zobojętnienie na otoczenie. Zdj. Paulina Matusiak

„Nonsens” – Karolina Gerschmann; Kapelusz dla chochoła. Nonsensem jest bogactwo maski. Zszyte ze sobą kolorowe materiały tworzą folkowy efekt. Słoma deprecjonuje kunszt, lecz dodaje animuszu.

„Przepych” – Jagoda Harton; Maska opowiada o uwielbieniu bogactwa. Za barokową fasadą kryją się prawdziwe postaci. Chaotycznie kiełkujące diamenty uniemożliwiają opanowanie splendoru i dojrzenie prawdy.

„Przyjemność” – Zuzanna Łapacz; Dotyk, rozkosz, pożądanie. Przez warstwy twardego gipsu odczytujemy nagie ciało. Zakryte oczy zapraszają do gry dotyk i wyobraźnię. Aureola to szczyt — czysta przyjemność.

„Melancholia” Matylda Wolwowicz; Znikające wspomnienia, zamazane twarze, przekreślone teksty, słowa których nie potrafimy sobie przypomnieć. Smutek za tym, co minęło, czego nigdy nie było, co nigdy nie nadejdzie.

„Furia” – Zofia Zduńczyk; Zamknięcie wyzwala furię. Pragnienie swobody, wyjścia z klatki jest jedyną motywującą myślą, która przyćmiewaja wszystkie inne.

„Samouwielbienie” – Jagoda Biernacka; Cała uwaga ma być skierowana na mnie. Napis w centralnym miejscu na twarzy i wszystkie elementy układają się tak, aby skierować uwagę wszystkich na osobę. Na mnie.

„Roztargnienie” – Anastasiia Ozirianska; Maska powstała z chaotycznie łączonych i przeplatanych pasków i drucików. Jest splątana jak nasze myśli gdy nie jesteśmy skupieni. Proces zdecydował o wyglądzie maski.

„Lenistwo” – Amelia Kucińska; Maska w której można się zanurzyć i odpocząć. Zmienia negatywne postrzeganie pojęcia. Czas lenistwa jest również czasem relaksu i pozwala naładować baterie do dalszego działania.

Zobacz fotorelację z Targów Rzeczy Ładnych: 10-11 grudnia 2022

O Targach Rzeczy Ładnych

Targi Rzeczy Ładnych to największe targi niezależnego designu w Polsce. Wydarzenie już od 9 lat promuje i przyciąga najlepszych projektantów i ilustratorów. Każdą edycję odwiedza ok. 10 tysięcy osób. Podczas targów odbywają się liczne wystawy, spotkania i projekty specjalne.

Zobacz stronę Targów Rzeczy Ładnych

Wzornictwo na Uniwersytecie SWPS: człowiek w centrum

Wzornictwo (School of Form) to studia interdyscyplinarne o oryginalnej koncepcji kształcenia, która łączy wiedzę projektową z humanistyczną i społeczną. Program nauczania umożliwia studentom zdobycie kompetencji, które w wielu przypadkach pozwalają im na znalezienie pracy jeszcze przed końcem studiów. Studenci trzeciego roku mogą wziąć udział w zajęciach prowadzonych przez przedstawicieli firm partnerskich. Wszystkie zajęcia prowadzone są przez doświadczonych praktyków.

Poznaj School of Form i studia z obszaru projektowania