Przez wieki przedmioty codziennego użytku, były wykonywane przez rzemieślników. Sposób ich wytwarzania nie zmieniał się ze względu na proces, wymagający ludzkiej dłoni i rozumienia materiału. Autorka próbuje przekroczyć tę barierę, wykorzystując robota do wyplatania z rattanu. W tym celu stworzyła narzędzia pozwalające wyczuwać zmienność materiału. Witka rattanu połączona z gestem robota, uzbrojonego w zaprojektowane narzędzie, tworzy mechaniczny organizm, który dostosowuje się do zmiennych warunków tak jak ludzka ręka.

• projektant: Sara Boś
• promotorzy: Dorota Kabała, Ewa Klekot (antropologia)