Z jednej strony kult piękna, a z drugiej wynoszenie na piedestał brzydoty, kiczu, deformacji budzącej niesmak, ale jednocześnie fascynację – tak dziś wygląda kultura masowa. Nobilitowanie brzydoty jako wartości estetycznej zainspirowało autorkę do stworzenia sukni opartych na paradoksie, oscylujących między pięknem i brzydotą oraz podkreślających wolność artysty. Pozwalając sobie na swobodę wyrazu, nie określiła form sylwetek do samego końca, w awangardowy sposób zestawiła surowce, postawila na różnorodność form, objętość, struktury. Kolekcja nie ma komercyjnego przeznaczenia, jest wyrazem niczym nieskrępowanej wolności artystycznej.

Projektantka: Agnieszka Damer

2015/2016
promotorzy: Grzegorz Matląg, Norbert Leśniewski (filozofia)
materiały: koronka, tkanina kreszowana, satyna jedwabna, muślin, welur, skóra bydlęca